Alkış

ʻbir şeyin beğenildiğini anlatmak için el çırpma’ ~ Az algış. Tkm alkış ʻşükran bildirme, teşekkür etme’. -Alt, Tel alkış. -Şor, Kuğ, Küer, Bar algış. -Hak algas. -Yak alğīs. Eski çağlardan başlayarak kullanıldığını biliyoruz. Uygurcada alkış olarak geçer. Orta Türkçede de alkış biçimi kullanılır. Eski Kıpçakçada da alkış olarak geçtiği göze çarpıyor. ʻÖvmek’ anlamına gelen alka- (~ *alkı-) kökünden geldiği açıktır : alka- (~ *alkı-) + -ş eki. Türkçe kargış’ın da karga- (~ *kargı-) kökünden geldiğini biliyoruz (Clauson: ED 654b). bk. kargış. Rumenceye alcâş olarak geçmiştir (Şăineanu: InflOr3:5). Räsänen: LTS 234; V 17b; Brockelmann: OGM 115. §; Clauson: ED 137-138; Kakuk: ÉlOsm 37; Róna-Tas: UAJb N. F. 9: 17. s. 35. not; Doerfer: Tungusica 3: 239.