Asker

‘orduda görevli kimseʼ ~ Az әskәr. -Tkm esker. -Blk asker ʻorduʼ. Balkarlar askere askerçi adını verirler. -Nog asker ʻorduʼ. -KKlp esker. -Kzk esker ʻorduʼ. -Krg asker 1. ‘ordu’; 2. ‘asker’ < Ar ᶜaskar. -Nöldeke Arapça ᶜaskar’in Latince exercitus’tan alındığını ortaya atmışsa da daha sonra bu savdan vazgeçmiştir. Nybergʼe göre (Tschudi Arm 134. s. 3. not), Arapça ᶜaskar Farsça laşkar’den alınmıştır. Eski ve yeni diyalektlerde ‘asker’ ve ‘ordu’ olarak sü, çerig (> çeri), gibi birtakım sözler geçer. Eski Türkçe sü, dilimizde subaşı (ve subay) sözlerinde saklanmıştır. Eski Türkçe çerig (> çeri) ise yeniçeriʼde kalmıştır. Bulgarca, Sırpça, Arnavutça, Rumca, Rumence gibi Balkan dillerinde Türkçeden kalma bir alıntı olarak kullanılır (Skok: EtRj l: 66).