Avurt

‘yanağın ağız boşluğu hizasına gelen bölümüʼ. Ağızlarda ağurt olarak da geçer. ~ Az ovurd. Günümüzde ōrd olarak da kullanılır. -Tkm ovurt 1. ‘ağız, ağız boşluğuʼ; 2. ‘yudumʼ. -Nog uvırt 1. ‘yanak, avurtʼ; 2. ‘ağız boşluğuʼ. -KKlp urt. -Krg ūrt yanağın iç bölümünün ortası. -Bar aurt ‘avurtʼ. -Tel, Alt urt ‘avurtʼ. -Tel ūrt. -TatK urt. -Bşk urt. -Sag, Koy, Kaça, Şor ort. Eski Türkçede adurt olarak geçer. Kökünü bilmiyoruz. Ramstedt (NyK 42: 236; KWb 292b) Moğolca ouçi, oğuçin biçimleriyle karşılaştırmıştır. Räsänen (V 9a) Ramstedtʼin karşılaştırmasını ? işaretiyle vermekle yetinmiştir. Clauson (ED 65a) belli başlı verileri saymış, Sevortyan (ÊSTJa 1974, 67, 407-409) ap-, op- gibi köklerden yola çıkarak birtakım etimolojik açıklamalar yapmıştır. Son olarak Sevortyan Türkçe avurt ~ ovurt biçiminin Moğolca karşılığı olarak ouçi biçimini vermiş, Ramstedtʼin Kalmıkça sözlüğüne göndermede bulunmuştur.