Ağır

1. ʻtartıda çok çeken’; 2. ʻdavranışları yavaş olan’; 3. ʻdeğeri çok olan’; 4. ʻçetin, güç’ ~ Az ağır. -Tkm ağır. -TatK aur. -Bşk aur. -Nog avır. -Kzk awır. -KKlp awır. -Krg ōr.-Özb oğir. -Şor, Kuğ, Sag, Koy, Kaça, Soy ār. -Alt, Tel ūr. -Yak ıar. -Çuv yıvăr. Başındaki y- sonradan türemiştir. Çuvaşça yăva (< uya) ʻyuva’ biçiminin başındaki y- gibi. Eski Türkçeden başlayarak kullanılır. Orta Türkçede ağır olarak geçer. Eski Kıpçakçada da ağır biçimi kullanılır. < ağ- + -(ı)r eki. Türkçede ağ- ʻağır gelmek’ olarak kullanılır. Ağızlarda ağdık ʻdengesiz, eğik, bir yana devrik (yük)’, ağdırık gibi birtakım türevler de geçer. Kałużyński: ME 27; Räsänen: V 8; Clauson: ED 88-89; Sevortyan: ÊSTJa 1974, 85-86.