Ada

ʻher yanı su ile çevrilmiş kara parçasıʼ ~ Az ada. -Tkm āda. -TatK ataw. -Bşk ataw. -KKlp ataw. -Çuv ută. Çuvaşçada ută yanında utrav adı da kullanılır. Bu adın komşu diyalektlerden alındığı açıktır. Orta Türkçede ʻadaʼ olarak otruğ adı geçer. Bu ad çağdaş diyalektlerin bir bölümünde kalmıştır: TatK utraw. -Tara, Kûr otrau. -Kumd odrū. -Çuv utrav. Kumanca, Kıpçakça gibi eski diyalektlerde ʻadaʼ olarak otraç biçimi de kullanılır. Diyalektlerde olturuk (> olturux) adı da geçer. Kumandılar odrū biçimini kullanırlar. Sagayca, Koybalca gibi birkaç diyalektte ortalık biçimi göze çarpar. Altay ve Baraba diyalektlerinde ortalık yerine ortoluk biçimi geçer. Tuvalar ortuluk biçimini kullanırlar. Kürtçe ada biçimi Türkçeden alınmıştır. Türkçeden Balkan dillerine de geçmiştir: Srp áda (Škaljić: Turc 69; Skok: EtRj l: 8). Räsänen: LTS 160; V 31a, 367; Joki: LwSS 345-346; Benzing: PhTF l: 2; Egorov: ÊS 279; Doerfer: TMEN 438; Clauson: ED 65b; Sevortyan: ÊSTJa 1974, 87-88; Menges: Byzantion 17: 278; Jarring Arm 106-107; Golden: KhazSt 253.