Alaza
Sinanyalcinkaya (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 10.50, 10 Nisan 2019 tarihli sürüm (1 revizyon içe aktarıldı)
yer. ʻekinler biçilirken tarlaya dökülen tanelerden ertesi yıl kendiliğinden çıkan ekin’. Ağızlarda halaza olarak da geçer. Bu biçimin başındaki h- sonradan çıkmıştır. Yerel olarak alaz ve alazlık biçimleri de kullanılır. Anadolu’da alaz ve alazlık ‘seyrek bitmiş ekin, ot, ağaç’ biçimleri de yaygın olarak göze çarpar. Kökünü bilmiyoruz Eren: TD 1990/1: 52-53.