Andavallı

argo ʻbön ve görgüsüz, beceriksiz (kimse)ʼ. Dar bir çevrede ʻahmak, aptal, beceriksiz, şaşkın, bönʼ olarak andaval biçimi de geçer. Tzitzilisʼe göre (GrLw 20), Rumcadan alınmıştır: α͗ντάλλαβους, α͗νάν̓ταλλος, α͗λλάνταβος 1. ‘mit einem körperlichen Gebrechen behaftetʼ ; 2. ‘mürrisch, eigensinnig, störrischʼ ; 3. ʻunordentlich, unachtsamʼ. Selânikʼte (Pilea) α͗ντάβαλλους ʻstörrischʼ biçimi geçer. Symeonidis (Gr 178/59) Rumca ξωντόβολο ʻdas Vieh, der dumme Menschʼ biçimiyle birleştirmiştir. Türk argosu Rumca (ve Ermenice) alıntılarla doludur. O açıdan andavallıʼnın Rumcadan alındığı düşünülebilir. Ancak Arapçada kullanılan handawíl ʻsot, stupideʼ (Kazimirski) biçimi düşündürücüdür. -Andaval (Niğde) köyünün adından geldiği yolundaki eski açıklama bir halk etimolojisidir.